100 ROCZNICA PLEBISCYTU NA GÓRNYM ŚLĄSKU.
Zgodnie z postanowieniami traktatu wersalskiego, podpisanego 28 czerwca 1919 roku, na Górnym Śląsku miał się odbyć plebiscyt. Postanowienia te zaczęły obowiązywać w styczniu 1920 roku. Miesiąc później na teren Górnego Śląska przybyła Międzysojusznicza Komisja Rządząca i Plebiscytowa na Górnym Śląsku. Jej siedzibą zostało Opole. Podstawowym zadaniem Komisji było przeprowadzenie plebiscytu oraz czuwanie nad jego prawidłowym przebiegiem. W skład Komisji wchodzili przedstawiciele wojsk alianckich: Francji, Anglii i Włoch.
W styczniu 1920 roku obszar plebiscytowy opuściły niemieckie oddziały Grenzschutzu; zastąpiły je wojska alianckie. Miały one czuwać nad bezpieczeństwem Komisji na całym terenie plebiscytowym. W lutym 1920 roku Niemcy utworzyli Niemiecki Komisariat Plebiscytowy Komisji z siedzibą w Katowicach.
Interesy polskiej strony reprezentował Polski Komisariat Plebiscytowy, którego siedziba mieściła się w hotelu „Lomnitz” w Bytomiu. 20 lutego 1920 roku Józef Piłsudski powołał Wojciech Korfantego na przewodniczącego Komisji.
Końcowy wynik plebiscytu był niekorzystny dla strony polskiej.
Za przyłączeniem Górnego Śląska do Polski opowiedziało się 479 365 głosujących osób, natomiast za pozostaniem w granicach niemieckich opowiedziało się 707 393 głosujących.
Niemcy zwyciężyli zwłaszcza w powiatach miejskich, a Polacy w gminach wiejskich.
Ostatecznego podziału granicy Górnego Śląska dokonała Rada Ambasadorów 20 października 1921 roku. Polsce przyznano obszar zamieszkały przez blisko milion mieszkańców (46 proc. ludności dzielonych terenów).
W granicach Rzeczypospolitej znalazło się aż 75 proc. górnośląskich instalacji przemysłowych i 85 proc. rozpoznanych złóż węgla.
Materiał Muzeum Powstań Śląskich w Świętochłowicach.
